گفت رهبراین چنین باشد شعار سال ما
عزم ملی و مدیریت کند خوش، حال ما
اقتصاد از نو شود سال جهادش فعل ما
عزم فرهنگی شده امسال امر و میل ما

نماز چیسـت؟

 

 

نماز سرود توحید و یکتا پرستی است که روح و جان مارا از شرک و آلودگی شستشو میدهد.

نماز ریسمانی است که ما را به خداوند جهان متصل میکند. در آن وقت که به وسیله نماز به خدا نزدیک میشویم جسم و جان خود را فراموش میکنیم و تنها نیرو و قدرت لایزال خداوند را میبینیم.

در آن لحظه که آدمی به کمال و شکوه بی نهایت آفریدگار جهان می اندیشد، سراپا شیفته آن میشود. دل و جانش به خضوع و خشوع و فروتنی میگراید، با آهنگ فطرت در برابر آن همه کمال و عظمت سر تعظیم فرود می آورد.

سر به زمین می ساید و زبان به ستایش میگشاید آن نیایش و پرستش و این راز و نیاز در زبان قرآن نماز نامیده میشود.

نماز مراسم مخصوصی است برای پرستش خدا و راز و نیاز با او که در آن جنبه های ارزنده و آموزنده خاصی در نظر گرفته شده و به همین جهت شکل مخصوصی به خود گرفته است.

نماز سرود توحید و یکتا پرستی و سرود پاکی و فضیلت است که باید فکر و روح مارا در برابر عوامل شرک زا و آلوده کننده یی که در زندگی روزمره با آنها سروکار داریم پاک نگه دارد.

بنابراین باید همانطور که لباس و تن خود را میشوییم و پاکیزه میکنیم دل و جان را هم شستشو دهیم و پاکیزه کنیم. خود را به خدا، که سرچشمه پاکی و کمال است نزدیک سازیم. لحظاتی را به یاد و نیایش و راز و نیاز با او بگذرانیم و روح آلوده را در چشمه صاف و زلال الهی شستشو دهیم.

نمازهای پنجگانه همین کار را میکند با پنج نماز در روز ، خداوند لغزشها را از آدمی می زداید و او را پاکیزه میکند.

هدیه به معبود
 

ارزنده ترین گوهر مقصود نماز است

زیبنده ترین هدیه به معبود نماز است

جايگاه نماز

چكيده

نماز تذلّلترين اظهار بندگي و عبادتي است که خداوند بزرگ جهت هدايت و تسکين روح و روان آدمي و بهترين حلقه اتصال بنده به معبود است.

نماز اولين و آخرين فريضه يک مسلمان بوده و اولين چيزيست که در قيامت از انسان سوال مي شود ولي آنچه که به اين فريضه مهم الهي ارزش و بها مي بخشد حضور قلب، خضوع و خشوع است و مهمترين معيار و ملاک در قبولي و صحّت آن توجه قلبي به خالق متعال و اخلاص براي خداي يکتاست. خلاصه کلام اينکه براي نماز، به غير از آن صورت ظاهري، يک معنا و باطني هم وجود دارد که با مراعات آنها به نماز روح ملکوتي بخشيده، به شخص نمازگزار نصيبي از سرّ الهي اعطا شده و او را جزو اهل معرفت قرار مي دهد.

در خصوص خشوع و خضوع و اخلاص در نماز و رعايت آداب باطني نماز کتب و مقالات متعددي به تحرير در آمده، از جمله امام راحل (ره) يادگارهاي گرانبهايي از خود به جاي گذاشته است و آيات و روايات متعددي در اين خصوص موجود است. بهر حال اين شمه ناچيز حاصل تحقيق و گردآوري از گنجينه­هاي گرانبهايي است که جهت سهولت دسترسي علاقمندان مي باشد که اميد است مورد عنايت و قبول آن يگانه معبود بي همتا و مورد استفاده بهينه خوانندگان عزيز قرار گيرد.

واژه هاي کليدي: نماز، خشوع، خضوع، خلوص و حضور قلب

سپاس و ستایش خداوندی را سزاست که بر نهان و نهان تر داناست و درود بر پیامبر صاحب راز او.

اخلاق با ملکوت نفسانی،تزکیه و تهذیب نفس،اعمال و رفتار فردی و روابط اجتماعی انسان ارتباط عمیق دارد.

مقدمه

سپاس و ستایش خداوندی را سزاست که بر نهان و نهان تر داناست و درود بر پیامبر صاحب راز او.

اخلاق با ملکوت نفسانی،تزکیه و تهذیب نفس،اعمال و رفتار فردی و روابط اجتماعی انسان ارتباط عمیق دارد.

روابط میان انسان با خدا را تنظیم می کند،روابط میان اعضاء جامعه را سامان می دهد،فرد و جامعه را به رستگاری و کمال می رساند و در یک جمله،در زندگی و سرنوشت فردی و اجتماعی انسانفنقش عمیق و گسترده ای دارد

در حدیثی از پیامبر(ص)می خوانیم که فرموده اند:*حسن الخلق یثبت الموده* اخلاق خوب پیوند محبت و دوستی را محکم می کند(5)

در حدیثی لقمان حکیم چنین نصیحت می کرد:*ایاک والضجر و سوئلخلق و قله الصبر فلا یستقیم علی هذه الحضال صاحب* از بی حوصلگی و سوءخلق و کم صبری بپرهیز که با داشتن این صفات بد،دوستی برای تو باقی نمی ماند!(10)

یکی از فلاسفه ی غرب به نام ژکس می گوید:علم اخلاق عبارت است از تحقیق در رفتار آدمی به آن گونه که باید باشد(فلسفه اخلاق صفحه 9)

نماز انسان را به سوی اخلاق حسنه راهنمایی می کند0قرآن کریم در سوره عنکبوت آیه 44 می فرماید:*ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر*نماز انسان را از زشتیها و گناه باز می دارد

یکی از وصیت های امام باقر(ع) به جابر این بود که فرمود:نماز خانه ای اخلاص و سبب پاکی از کبر و غرور است0

نماز عبادت است پس با توجه به ایات قرآن و حدیث می بینیم که نماز،اخلاق انسان را زیبا می کند چون رنگ ریختن روی سیاهی 0به دلیل این که نماز،زمینه ی قرب الهی را فراهم می اورد چون ریختن قطره آب بر آتش، سیاهی قلب را سفید و خاموش می سازد و قلب او را پر از نور حق و ایمان می سازد و صاحب این قلب ،به آرامش می رسد و برای او،کارهای زشت معنا ندارد.

عبادت یعنی حضور در برابر خدایی است که صاحب جهان است ، و نشستن بر سر مائده های پروردگار است که برای ((بندگان)) فراهم کرده است .

پس، چگونگی عبادت را هم از او باید فرا گرفت و به دستور او عمل کرد و دید که او چه چیز را عبادت دانسته و عبادت به چه صورت را از ما طلبیده است .

غیر از شکل ظاهری عبادات ، به خصوص نماز ، که بیشتر درباره ی آن مطلب خواهیم داشت ، محتوای عبادات را هم باید از دید اولیای دین  و متن مکتب شناخت وبه کار بست .

بهترین عبادتها آن است که :

۱)آگاهانه باشد .

۲)عاشقانه باشد .

۳)خالصانه باشد .

۴)خاشعانه باشد .

۵)مخفیانه باشد .

همان گونه که گفتیم عبادت ، یعنی بندگی و پرستش ، اطاعت امر خدا ، انجام تکلیف الهی ، خواست خود را فدای خواسته ی پروردگار کردن ، گردن نهادن به احکام شرع و ……..

 شرایطی که  برای عبادت است عبارت است از :

۱)صحت عبادت

۲)قبولی عبادت

۳)کمال عبادت

مقاله در مورد اهمیت نماز

حقيقت و ماهيّت نماز

نماز يعنى اينكه بنده در برابر خداوند بايستد و اظهار بندگى كند و دست نياز به سوى او داشته باشد. كسى كه به نماز مى ايستد بايد محضر خدا را درك كند و بداند در برابر چه مقامى ايستاده است و در نتيجه، وظيفه بندگى را با نهايت خضوع و خشوع به جاى آورد.

وقتى ما به نماز مى ايستيم، كمتر به نماز توجه داريم و توجهمان به ساير مسائل معطوف مى گردد، گاهى مسائلى كه مربوط به ده ها سال قبل است، به خاطرمان مى آيد. تازه وقتى مى خواهيم سلام بدهيم متوجه مى شويم كه نماز مى خوانديم! چقدر زشت و ناپسند است كه ما در مقابل خدا بايستيم و توجه نداشته باشيم در برابر چه كسى ايستاده ايم و چه مى گوييم! خداوند اين حالت را از علايم منافقان به شمار آورده است:

«وَ لايَأْتُونَ الصَّلوةَ اِلاّ وَ هُمْ كُسالى» (منافقان) نماز نمی خوانند مگر این كه كسل هستند. ( توبه/54)

و نيز در روايتى وارد شده است، كسى كه نماز مى خواند، ولى دل به نماز نمى سپرد، آيا نمى ترسد كه او را به صورت الاغ مسخ كنم. آن قدر بى توجهى در نماز زشت و ناشايست است كه كسى كه بدان مبتلا گردد، مستحق اين است كه به صورت الاغى مسخ شود؛ در واقع او انسان نيست. چطور ممكن است انسان در برابر بزرگى بايستد و هيچ توجهى به او نداشته و دلش جاى ديگر باشد، چه رسد به اينكه در برابر خداى جهان بايستد ـ خدايى كه همۀ هستى، همۀ خوبى ها و همۀ نعمت ها از اوست ـ و به اندازۀ توجه به يك انسان معمولى نيز به او اعتنا و توجه نكند!

آيا وقتى انسان در برابر ديگرى ايستاده و با او سخن مى گويد، رويش را از او بر مى گرداند؟ و اگر چنين كند عقلا نمى گويند او ديوانه است؟ البته خداى متعال جسم نيست كه صورت ما به طرف او متمايل گردد، بلكه ارتباط و مواجهه با خدا توسط دل انجام مى گيرد، چرا كه او بر هر چيزى احاطه دارد و تنها با دل مى توان با او روبرو شد، حال اگر دل را از او منصرف سازيم و به نماز توجه نداشته باشيم، روى از خدا برگردانده ايم.

آيا كسى كه خداوند، از روى لطف، بدو اجازه داده در حضور او بايستد و با او سخن گويد و به درد دل و مناجات بپردازد ـ به جاى غنيمت شمردن اين فرصت و شكر بر اين نعمت بزرگ ـ جا دارد از او غافل گردد؟ شخصيتهاى بزرگ به راحتى به انسان بار نمى دهند و اجازه نمى دهند هركسى به خدمت آنها برسد، امّا خداوند متعال به جهت محبّت بى حدّش، درِ خانه اش را به سوى همه انسانها باز گذاشته و به آنها اجازه داده روى به سوى او داشته باشند. حال بايد فرصت را غنيمت بشماريم و با تمام وجود روى به سوى او داشته باشيم و تنها توجهمان به سوى او باشد.

اگر كسى به خدا اعتقاد نداشت و معتقد نبود كه در محضر خداست طبيعى است كه به او اعتنايى ندارد، ولى كسى كه به خدا اعتقاد دارد و مى داند در برابر خدا ايستاده، بى اعتنايى او زشت و ناشايست است، لذا در روايت تعبير «عَجِبتُ» به كار رفته است: خداوند مى فرمايد من تعجب مى كنم از اينكه بنده ام در برابر من مى ايستد؛ ولى نشاط و توجه ندارد.

نماز و تاثیرات آن بر انسان

با سلام خدمت شما : یک ویدیوی دیگه واستون آماده کردیم. آموزش نماز خواندن به صورت انیمیشنی و زیبا و مفهومی و آموزشی و با کیفیت خوب و صدای خوب...

دانلود ویدیو